Podścielenie protezy materiałem elastycznym
W wymienionych wskazaniach do trwałego podścielania protez żywa się tworzyw elastycznych. Wiele publikacji poświęcono celowości stosowania i ocenie elastycznych materiałów do podścielania protez ruchomych. Bogucki i Płonka, Spiechowicz i wsp., Kucharski oraz Williamson zgodnie podkreślają, że zastosowanie tych materiałów we właściwie dobranych przypadkach umożliwia satysfakcjonujące korzystanie z protez uprzednio niemożliwych do użytkowania. Protetyk Gdańsk Lepsze wyniki podścielania uzyskuje się w przypadkach protez dolnych niż górnych.
Stosowane powszechnie elastyczne masy podścielające dzieli się na dwie zasadnicze grupy: plastyfikowane tworzywa akrylowe i masy silikonowe. Pierwsze z nich łączą się chemicznie z tworzywem protezy, ale wykazują ujemne cechy, takie jak stosunkowo szybkie utwardzanie się w warunkach jamy ustnej, przebarwianie oraz pojawianie się szorstkości materiału w okresie zmniejszonej elastyczności. Drugie gorzej łączą się z akrylową płytą protezy, więc niezbędne staje się używanie specjalnego kleju oraz wykonywanie otworów retencyjnych w protezie. Pozostają jednak długo elastyczne i nie traumatyzują tkanek po dłuższym okresie użytkowania. Również znacznie rzadziej się przebarwiają. Podścielanie materiałem elastycznym można przeprowadzać metodą bezpośrednią lub pośrednią. Dzięki metodzie pośredniej polepsza się jakość warstwy podścielającej oraz wydłuża okres użytkowania tak podścielonej protezy protetyka Gdańska.
Błędy powstające przy podścielaniu protezy
Na zakończenie podane zostaną najczęściej popełniane podczas podścielania protez błędy, aby nie dopuścić do ich powstawania:
1. Nadmierne podniesienie wysokości zwarcia, występujące wówczas, kiedy warstwa materiału podścielającego jest zbyt gruba.
2. Pogrubienie płyty protezy związane ze zbyt grubą warstwą materiału podścielającego w czasie prasowania puszki polimeryzacyjnej w pracowni.
3. Błędy w kontaktach okludalnych wywołane nierówną grubością masy podścielającej lub skurczem polimeryzacyjnym.
4. Niewłaściwa relacja protezy górnej w stosunku do dolnej, spowodowana przemieszczeniem protezy podczas podścielania.
5. Niedokładne uszczelnienie tylnego brzegu górnej protezy.